உன் விரல்கள்
வரைந்த கோலம்
நிறைந்த வாசலை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்துபோகிறேன்
குறை குடம் போல
கூத்தாடும் நினைவுகளுடன்.
உன் கூந்தல்
நழுவவிட்ட பூக்கள்
வாடி விழுந்த தரையை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்துபோகிறேன்
வாடாது மலரும்
கனவுகளுடன்.
உன் பேச்சில்
சிலிர்த்துபோன சொற்கள்
தெறித்து விழும் இடத்தை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
மெல்ல நகரும்
எறும்புகளுடன்.
உன் பார்வை
பரவும் பரப்பெங்கும்
முளைத்த பூக்களை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
உன் முகமாய் மலர்ந்த
அனிச்சை நினைவுகளுடன்.
உன் பாதம் பதிந்து
தீட்டாத ஓவியங்களால்
நிறைந்த பாதைகளை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
எட்டுக்கெட்டு கனமாகும்
இதயத்துடன்.
உன் விரல்
நெருடிய பக்கங்களில்
பதிந்திருக்கும் கவிதைகளை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
விசாரிக்கப்படாத
என் கனாக்கவிதைகளுடன்.
உன் நிழல்
தீண்டியே
நிஜமிழந்த நொடிகளை
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
உடன் வரும்
பொய்க் கதைகளுடன்.
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறேன்
நீள வானம் போல
பிரபஞ்சத்தின் காலம் போல
முடிவுகளும்
என்னைப் போல
ஒவ்வொரு முறையும் கடந்து போகிறது.
- ரசிகன்
0 comments :
Post a Comment