எதிர்பாராது
கிடைத்த முதல்
வெற்றி, ஆனால்
தக்கவைத்துக்
கொள்ளத்தான்
திறனில்லை.
நொடி நொடியாய்
நம்பிக்கை
மாண்ட
வண்ணமிருக்க
தோல்விகள்
துரத்திக் கொண்டிருந்தன.
தனிமையில்,
நித்தம் நித்தம்
செத்து
பிழைப்பதாய்
சத்தமிட்டு அழுதேன்.
என்னை துரத்திய காலத்தினை
நான் துரத்த
நினைத்தேன்.
ஒப்பிட்டு
ஒப்பாரி வைப்பதை விட்டு
மனங்கொண்டு
அகமதிப்பிட்டு
மதி கூட்ட வழி
செய்தேன்.
நேற்றை
தூக்கிலிட்ட பின்,
நாளையை வெல்ல
இன்று உழைக்கத்
துணிந்தேன்.
கால்கள் வலிக்க
நடக்கையில்
கண்கள் மட்டும்
பூக்கள்,
மரங்கள், பறவைகள்
என்று
பார்வையிட்டு வர
உள்ளத்திலும்
உவகை மலர
வெற்றி பெறும்
வழியினை
அந்த இயற்கையோடு
இயைந்த
தேடலில்
தொடங்கினேன்.
நாடி நானோடிய
போதெல்லாம்
நூல்கள் எனக்காக
நூலகத்தில்
உறங்காது
இருந்தன.
வாசித்து மட்டும்
வந்தவன்
தேர்ந்தெடுத்து
வாசிக்க
யோசித்த
புதுமையில்
முகவரி இருப்பது
அறிந்தேன்.
அன்றிருந்த அதே
தனிமை தான்
ஆனால்
புதுமையாய்,
புள் நுனியில்
பனித்துளி ரசிக்க
வைத்தது.
தேடலில் தொடங்கி
தெளிவடைந்த
நான்,
நாளைய
சிந்தனையில்
வெற்றியை மட்டும்
எண்ணமிட்டிருக்கேன்.
வானம் வசப்படுமென்ற
தன்னம்பிக்கை
கண்ணாடி முன்
நிற்கையில்
கண்களில்
தெரிந்தது.
- ரசிகன்
0 comments :
Post a Comment